Po zawodach: Coraz bliżej skoki, coraz bliżej skoki...
Chciałbym powiedzieć, że inauguracyjne zawody w Klingenthal będą stały na wysokim poziomie, jednak trochę mało symptomów taki stan rzeczy zapowiada. Zaczynamy w tym roku wyjątkowo wcześnie, więc siłą rzeczy skoczkowie przed startem prób na śniegu oddadzą mało. Na początku sezonu swoich umiejętności nie zaprezentują nam dwaj zawodnicy z czołowej dziesiątki zeszłego sezonu - Anders Jacobsen (walczy, żeby zdążyć ze zdrowiem do Soczi, lecz sądząc po ostatnich wiadomościach, wyrobi się) oraz Richard Freitag (po pęknięciu kości śródstopia w październiku pauzuje do Turnieju Czterech Skoczni). Do tego, patrząc na kalendarz trudno przypuszczać, by jakaś ekipa szykowała formę na grudzień, mimo że przed TCS-em zaplanowano aż jedenaście konkursów. Z tych faktów można jednak dojść do innej bardziej optymistycznej konkluzji - będzie ciekawie!
Takie sytuacje powodują zazwyczaj, że wyniki inauguracyjnych zawodów prezentują się dosyć zaskakująco. Przy trochę uboższej ilości skoczków z zeszłorocznej czołówki i małym obyciu zawodników ze śniegiem, często pojawia się jakaś niespodzianka. Z tego powodu pragnąłbym do Was wystosować taki mały apel - nie przywiązujcie się zbytnio do tych wyników z Klingenthal, bo już poprzedni sezon pokazał, że szyk w klasyfikacji potrafi się parę razy przetasować nawet przed Turniejem Czterech Skoczni.
Dodatkowo, od dawna nie mieliśmy takiego sezonu, przed którym do rozwiązania pozostawało wiele niewiadomych. Pomijając fakt, że mamy Igrzyska, Mistrzostwa Świata w Lotach, TCS, to już same wiadomości z okresu ogórkowego oraz letnia rywalizacja dały nam wiele do myślenia.
1. Jak zaprezentują się "rycerze lata"?
Do tego grona możemy zaliczyć również dwóch Polaków - Krzysztofa Bieguna oraz Jana Ziobro. O ile ten pierwszy ma jeszcze trochę czasu, by wejść w grono najlepszych, to dla drugiego z nich nastał chyba najlepszy moment na chociażby regularne punktowanie w PŚ. Mam nadzieję, że obaj mocno obalą mit Polaka-letnika.
2. Co z Finami/Ahonenem?
3. Czy Austriacy dalej będą dominować?
Mimo zdobycia Mistrzostwa Świata w Val di Fiemme, w poprzednim sezonie austriackie skoki straciły na swojej potędze. Reprezentacja Austrii pierwszy raz od 2004 roku nie wygrała przecież Pucharu Narodów, ustępując Norwegom o 5 punktów. Czy ten regres zostanie podtrzymany, czy austriaccy dominatorzy znów będą dzielić i rządzić? Z jednej strony w przeciwieństwie do Norwegów i Niemców, Schlierenzauer oraz spółka nie mają większych absencji spowodowanych kontuzjami, jednak z drugiej przygotowania do sezonu Morgensterna zostały trochę zaburzone przez jego problemy zdrowotne. A następców tej złotej generacji trochę brak...
Można by jeszcze kilka niewiadomych wymyślić, jednak wiązałyby się one trochę z tak zwanym "pompowaniem balonika". Z racji tego, że mamy tego w naszych mediach wystarczająco dużo, pozwólcie, że sobie odpuszczę. Jak to mówią panowie Twarowski oraz Nahorny z Canal + - siadamy w fotelach, zapinamy pasy i startujemy!
_______________________________________________________________________________
Pod jednym z artykułów wywiązała się dyskusja na temat najlepszych drużyn wszechczasów. Przyznam, że ta kwestia dosyć mnie zaciekawiła, więc wtrącę do wszystkiego swoje trzy grosze. Oto i mój ranking:
5. Ahonen, Soininen, Laitnen, Nikkola (1995-1997)
Wbrew pozorom, ta drużyna we wspomnianym okresie nie składała się z czterech "bestii" (no, poza sezonem 1995/1996). Udało im się jednak dokonać coś, czego nie powtórzyli nawet Austriacy - nie zmieniając składu, obronili oni drużynowe Mistrzostwo Świata. Ta czwórka okazała się najlepsza zarówno w Thunder Bay, jak i w Trondheim. Pokazali, że równa i zgrana drużyna w skokach też się liczy. Za to otrzymali miejsce w tym zestawieniu.
4. Romoeren, Ljoekelsoey, Pettersen, Ingebrigtsen (2003/2004)
W dwa lata z niczego Mika Kojonkowski stworzył drużynę, na którą nie było mocnych. Swoją dominację potwierdzili, wygrywając Puchar Narodów i wygrywając pierwsze w historii drużynowe Mistrzostwa Świata w Lotach po pasjonującym boju z Finami. Później Norwegowie prezentowali się już tylko gorzej i nie byli w stanie nawiązać walki z Austrią.
3. Hannawald, Thoma, Schmitt, Duffner (1998/1999)
Chyba najmocniejsza w historii ekipa Niemiec prowadzona przez Reinharda Hessa - złoty i srebrny medalista MŚ, a do tego dwaj doświadczeni oraz solidni zawodnicy. Mimo dwóch upadków, podczas Mistrzostw Świata na skoczni w Bischofshofen udało im się o 1,9 punktu wydrzeć Japończykom złoty medal. Patrząc na to, jaką pakę mieli wtedy reprezentanci Kraju Kwitnącej Wiśni (Harada, Kasai, Miyahira i Funaki) można powiedzieć, że dokonali wręcz niemożliwego, kopiując w pewnym stopniu wyczyn z Lillehammer. Długo będziemy jeszcze czekać na drugi tak pasjonujący konkurs drużynowy.
2. Okabe, Saitoh, Harada, Kasai (1997/1998)
Kolejność ekipy drugiej i trzeciej według uznania można spokojnie zamienić. Ja postanowiłem umieścić Japończyków przed Niemcami z uwagi na ich długoletni potencjał. Potencjał, którego nie potwierdzili jednak wynikami. W swoim złotym okresie reprezentanci Kraju Kwitnącej Wiśni zdobyli tylko złoty medal na Igrzyskach, na swojej ziemi w Nagano. W tym loteryjnym konkursie mimo problemów Harady odrodzili się niczym feniks z popiołów i w końcu triumfowali. W innych przypadkach albo ktoś zawalał im skok, albo po prostu w danym dniu brakowało formy. Japończycy z lat '90 to jedna z najlepszych, ale też najbardziej niespełniona ekipa w historii tej dyscypliny.
1. Loitzl, Kofler, Morgenstern, Schlierenzauer (2009/2010)
Można tych panów nie lubić, ale sportowych umiejętności nie odbierze im nikt. Z wszystkich drużyn z okresu austriackiej dominacji ta chyba była najlepsza. Solidny Loitzl, triumfator Turnieju Czterech Skoczni - Andreas Kofler oraz dwaj wielcy - Morgenstern i Schlierenzauer - chyba tylko jakaś czwórka legend mogłaby się z tym równać. O ich triumfach trudno coś powiedzieć, bo właściwie oddając swoje normalne skoki wyprzedzali wszystkie drużyny o lata świetlne. Z tego powodu, wielu kibiców wyczekuje na koniec dominacji Austriaków - zrobiło się to po prostu nudne.
Źródło: Informacja własna
Kategorie: ahonen, drużyny, Felieton, Finowie, inauguracja, Klingenthal, lato, początek, puchar świata, rycerze lata, skoczkowie
.jpg)
Obecnie LGP to marny wskaźnik poziomu sportowego. Wydłużenie cyklu o konkursy azjatyckie, sprawiło, że sporo grupa skoczków je olewa i obsada, delikatnie mówiąc jest mocno średnia. Tak więc bardzo łatwo w tych konkursach podnieść bardzo mocno swoją pozycję w rankingi jak np. Damjan.
OdpowiedzUsuńRacja, dlatego Damjsnowi prognozuję taką właśnie pozycję. Z kolei Wellinger skakał naprawdę zacnie i wydaje mi się, że chłopak w tym sezonie może być mocny - chodi tu nie o wyniki, a o dyspozycję.
UsuńA ja naprawdę nie znam tej reklamy :(
OdpowiedzUsuńW telewizji oglądam sport i czasem wiadomości, na reklamach wychodzę...
Ciekawy artykuł też czekam na pierwsze konkursy i cały sezon :)
OdpowiedzUsuńHapponen skakal w Klingenthal ;)
OdpowiedzUsuńFakt, mój błąd. Poprawiłem.
Usuń